Zapraszamy do odwiedzenia naszych salonów oraz punktów ortopedycznych, w nich zapoznasz się z aktualną ofertą.
Asortyment jest ciągle aktualizowany, w razie pytań lub wątpliwości prosimy o kontakt telefoniczny lub mail-owy, wykwalifikowany personel pomoże z doborem ortezy.
Zapraszamy do Formed Plus gdzie oferujemy możliwość doboru indywidualnego sprzętu do pacjenta i prezentacje ortez.
Oferujemy sprzęt wysokiej jakości takich firm jak Bauerfeind, Donjoy, Thuasne, Aircast, Ottobock.
czytaj dalej »
W Swojej ofercie posiadamy zarówno sprzęt do ćwiczeń jak i odpowiednie pomoce do przemieszczania i poruszania się . Każdy sprzęt jest dobierany do aktualnego stanu zdrowia i wieku pacjenta .
czytaj dalej »
Staw kolanowy jest największym i zarówno najbardziej narażonym na kontuzje stawem w ciele człowieka. Dbałość o niego jest bardzo ważna, gdyż prawidłowa czynność tego stawu decyduje o ruchach kończyn dolnych oraz całego narządu ruchu.
Trochę anatomii…
Staw kolanowy łączy udo z podudziem. Biorąc pod uwagę kości tworzące ten staw, to są to kość udowa, kość piszczelowa oraz rzepka. Staw ten jest wzmocniony przez liczne więzadła np. więzadła krzyżowe, poboczne, podkolanowe. Pomiędzy powierzchniami stawowymi znajdują się chrząstki zwane łąkotkami. W stawie tym zachodzi ruch zginania, prostowania, a przy zgiętym kolanie także niewielkie ruchy obrotowe.
A skąd te kontuzje… ?
Coraz większe eksploatowanie stawów, pewna moda na uprawianie sportu oraz nadwaga powoduje coraz częściej pojawiające się kontuzję kolan. Bardzo ważne jest, aby nie lekceważyć nawet najdrobniejszych urazów, gdyż może to spowodować coraz poważniejsze konsekwencje. Leczenie takich zaniedbanych przeciążeń może być bardzo trudne i długotrwałe. Dlatego bez względu na uprawianą dyscyplinę sportu należy dbać o prawidłowe wykonanie ruchu oraz wzmacniać mięśnie w obrębie kolana. Najgorsza sytuacja jest wtedy, gdy zabieramy się za wysiłek fizyczny na poziomie znacznie przewyższającym nasze przygotowanie i umiejętności. Nieprzygotowane struktury ciała są narażone o wiele bardziej, gdyż nie stanowią one odpowiedniej stabilizacji stawu.
Najczęściej pojawiające się urazy to:
- uszkodzenie więzadeł krzyżowych – ważnym objawem uszkodzenia więzadła krzyżowego jest słyszalny trzask. Innym symptomem może być narastający z dnia na dzień krwiak oraz uczucie niestabilności kolana, tzw. „uciekanie” kolana. Leczenie może być zachowawcze tj. po nakłuci kolana i usunięciu krwiaka stosuje się unieruchomienie oraz rzadziej leczenie operacyjne.
- rozerwanie łąkotek – może dojść do tej kontuzji w wyniku jednorazowego urazu (silne uderzenie z boku kolana, przy zgiętym stawie), ale najczęściej sumuje się wiele powtarzających się mikrourazów. Objawem uszkodzenia łąkotki może być tzw. blok kolana. Powoduje on, że nie możemy od razu wyprostować kolana lub go zgiąć. Uszkodzeniu łąkotki może towarzyszyć wysięk w stawie, ograniczenie ruchu spowodowane bólem, jak również uciekanie kolana. Leczenia uszkodzonej łąkotki może być operacyjne lub zachowawcze. Bardzo ważna jest późniejsza rehabilitacja, która zapobiega zanikom mięśniowym.
- zwichnięcie rzepki – polega na przemieszczeniu rzepki z właściwego miejsca. Objawem jest ból, powiększony obrys kolana spowodowany krwiakiem oraz ograniczona ruchomość stawu. Zwichnięcia rzepki ulegają dość łatwo nastawieniu, które jest istotnym elementem leczenia. Jednak bardzo często zniszczeniu ulegają także inne struktury, stąd bardzo ważna jest dokładna konsultacja lekarska.
- chondromalacja kolana, czyli niszczenie chrząstki stawowej – powodem tej choroby mogą być sumujące się mikrourazy, nadwaga, predyspozycja genetyczna oraz przeciążania stawów. Objawiać się to może słyszalnym strzelaniem w kolanie, bólem w przedniej części stawu kolanowego (szczególnie przy kucaniu), niepewność stawu przy obciążaniu go, trzeszczenie w kolanie itp. Leczenie jest bardzo trudne, więc jeżeli mamy z tym problem, ważne jest zapobieganie wszelkim obciążeniom kolan oraz wzmocnienie mięśni w obrębie stawu.
Pierwsza pomoc w nagłych urazach kolana powinna polegać na unieruchomieniu kończyny dolnej i na jak najszybszym transporcie do lekarza.
Profilaktyka…
Jeżeli cierpimy na jakiekolwiek bóle kolan, powinniśmy jak najszybciej skonsultować to z lekarzem. Powinno wyleczyć się wszystkie nieprawidłowości w obrębie stawu kolanowego. Bardzo istotnym elementem profilaktyki jest dokładna rozgrzewka przed treningiem. Należy także unikać sezonowego uprawiania sportu bez odpowiedniego przygotowania i zaopatrzenia . Lepiej zacząć ćwiczyć na mniejszym stopniu intensywności i stopniowo zwiększać wysiłek. To odpowiednio przygotuje struktury ciała.
Pamiętajmy, że leczenie urazów w obrębie kolana jest bardzo trudne, a nawet może być niemożliwe doprowadzenie do całkowitego wyleczenia. Dlatego niezwykle istotna jest dbałość o te stawy i zapobieganie nadmiernemu zużyciu.
czytaj dalej »
VenoTrain – W każdym przypadku właściwy wybór
Wybór właściwego wyrobu uciskowego zależy przede wszystkim od przebiegu choroby pacjenta. Dla każdego stadium przewlekłej niewydolności żylnej oraz przy schorzeniach limfatycznych mamy odpowiednie produkty.
czytaj dalej »
Wkładki ortopedyczne w naszym salonie są dobierane na podstawie komputerowego badania systemem MediLogic.
Badanie dynamiczne otwiera nową przestrzeń diagnostyki stopy.
Szczegółowy pomiar wykonany podczas chodu Pacjenta daje wgląd w fizjologię chodu, a także pozwala sprawdzić obciążenie stopy oraz jej zachowanie podczas chodu. Zapis z badania dynamicznego poddawany jest szczegółowej analizie a jego wyniki porównywane zostają do gotowych norm przez co otrzymuje się dokumentację Pacjenta i podstawy do decyzji o konieczności podjęcia terapii. Dane te mogą zostać wykorzystywane w przyszłości, co może mieć wpływ na dokładny opis przebiegu terapii.
Niemal połowa Polaków ma różne wady i zniekształcenia stóp, ale tylko garstka decyduje się na leczenie. Część wad można skorygować wkładkami ortopedycznymi, część jedynie za pomocą obuwia ortopedycznego i zabiegów rehabilitacyjnych.
Co powoduje wady stóp?
Stopa człowieka jest zbudowana aż z 26 kości, 19 mięśni, 33 stawów i 100 więzadeł. Ta niezwykła konstrukcja jest w stanie dźwigać ciężar ciała człowieka, a także pełnić funkcje lokomocyjne. Z tego powodu stopy są narażone na urazy i kontuzje. Tryb życia, starzenie się oraz sposób poruszania się również wpływają na zmiany zachodzące w stopach, i mogą prowadzić do nieprawidłowego ich funkcjonowania, a w końcu do wielu wad i deformacji.
Wady stóp – wykluczając przyczyny genetyczne – najczęściej powstają wtedy, gdy na stopę wywierany jest nacisk i obciążenie przekraczające jej wytrzymałość. Badania wskazują, że niemal połowa dorosłych Polaków (w tym częściej kobiety) ma różne wady stóp, do których najczęściej zaliczają się: stopa płaska, płasko-koślawa, stopa szpotawa i stopa wydrążona. Jednak najczęściej spotykaną u ludzi deformacją stopy jest płaskostopie. Na stopę i jej więzadła wywierany jest zbyt duży ciężar, w wyniku czego środkowa część stopy zaczyna stykać się z podłożem na coraz większej powierzchni, aż w końcu się rozpłaszcza. Gdy poszerza się przód stopy, wtedy mamy do czynienia z płaskostopiem poprzecznym; gdy cała podeszwa dotyka podłoża – z płaskostopiem podłużnym. Podczas chodzenia coraz częściej bolą stopy i łydki, pojawiają się też odciski na podeszwach stóp.
Pomocne może być noszenie wkładek ortopedycznych, które podpierają sklepienie stopy, buty ortopedyczne, a także ćwiczenia wzmacniające mięśnie stóp. Przy bardzo mocnych deformacjach jedynym ratunkiem jest zabieg operacyjny.
Do najczęściej występujących wad stóp należą:
- stopa płaska,
- stopa płasko-koślawa,
- stopa szpotawa,
- stopa wydrążona.
Chroń stopy
Komputerowe badanie stóp (urządzenie nosi nazwę podobarograf) jest obecnie najdokładniejszą metodą diagnozowania wad stóp. Badanie polega na sprawdzeniu, jaki dana osoba wywiera nacisk na wewnętrzną stronę stopy, tak podczas stania, jak i chodzenia. Ortopeda otrzymuje na ekranie monitora mapę obciążenia stopy pacjenta z dokładnym rozkładem miejsc najbardziej przeciążonych. Badanie pozwala na niezwykle precyzyjną diagnozę dysfunkcji stopy, a dzięki temu optymalne dobranie indywidualnej wkładki ortopedycznej, butów ortopedycznych, aparatu czy odpowiedniego zestawu ćwiczeń korekcyjnych.
Regularne badania stóp powinny wykonywać osoby otyłe i z nadwagą, osoby pracujące na stojąco, sportowcy, a także chorzy na cukrzycę z tzw. stopą cukrzycową. Ponadto powinny je wykonywać osoby, które często odczuwają bóle stóp. Ale dolegliwości stóp powstają również w wyniku noszenia twardego i zbyt wąskiego w palcach obuwia, a u kobiet obuwia z bardzo wysokimi obcasami. Niestety, bardzo szkodliwe dla stóp jest też długotrwałe przebywanie w pozycji stojącej lub siedzącej, a także noszenie ciasnych skarpet i rajstop. Buty zapewniające prawidłowy rozwój stopy powinny być zawsze trochę większe, ponieważ przy obciążeniu stopa wydłuża się. Powinny mieć sztywny zapiętek dla stabilizacji stopy, szeroki i nie za wysoki obcas, a także szeroki przód umożliwiający ruchy palców. U kobiet, które noszą buty z wąskim noskiem i na wysokich obcasach, zwykle powstają halluksy – koślawy paluch, z bolesnym guzem na boku. Inne schorzenie stopy to ostroga, czyli wyrośle na pięcie. Tworzy się ono od spodniej strony kości piętowej. Ból jest tak mocny, że uniemożliwia stawanie na pięcie.
Czas na wkładkę
Wkładek ortopedycznych jest tak wiele rodzajów, kształtów i wzorów, że oferta może przyprawić o zawrót głowy. Niektórym może się wydawać, że wkładki mogą dopasować sami sobie i kupić tak, jak kupuje się zwykłe wkładki do obuwia. Jednak jest to poważny błąd. Tylko ortopeda, na podstawie przeprowadzonego badania stóp, może dobrać odpowiednie wkładki, tylko wtedy dają one największą gwarancję pomocy w dolegliwościach.
Zapobieganie i leczenie u dzieci
Jeżeli zauważymy u dziecka zmęczenie, nieprawidłowy chód, niechęć do spacerów czy aktywności fizycznej może to świadczyć o wadzie stopy. Mimo że stopa w odciążeniu może się wydawać prawidłowa nie wyklucza to istnienia wady. W każdym przypadku należy udać się do lekarza ortopedy. Wykona on szczegółowe badanie ortopedyczne oraz w razie potrzeby dodatkowe badania (pomiary antropologiczne, pomiary plantokonturograficzne, zdjęcie radiologiczne). Leczenie jest zawsze rozpatrywane indywidualnie, a powinno polegać na usunięciu przyczyn dysproporcji pomiędzy wydolnością stóp a ich obciążeniem.
Leczenie wad stóp zależy od wieku chorego oraz stopnia rozwoju zniekształcenia stóp. Korekcja wad postawy jest procesem długotrwałym, wymagającym czynnego udziału w nim: dziecka, jego rodziców, prowadzącego specjalistę od gimnastyki korekcyjnej, a także okresowo – lekarza ortopedy. Leczenie może przybierać różne formy. Począwszy od ćwiczeń korekcyjnych, poprzez specjalne wkładki lub obuwie ortopedyczne, a skończywszy na zabiegu operacyjnym.
Postępowanie korekcyjne ma na celu likwidację wady lub zahamowanie jej dalszego rozwoju, a tym samym przywrócenie prawidłowej postawy ciała. W postępowaniu tym zasadniczą rolę odgrywają ćwiczenia, dzięki którym uzyskujemy:
- zwiększenie ruchomości w stawach,
- zwiększenie siły mięśni,
- wyrobienie nawyku prawidłowej postawy ciała.
czytaj dalej »
Staw skokowy, a dokładnie skokowo-goleniowy jest to staw łączący kości podudzia (kość piszczelowa i strzałkowa) oraz stopy (poprzez kość skokową). We współdziałaniu z kompleksem podskokowym (kości i stawy leżące poniżej kości skokowej) umożliwia złożone ruchy stopy.
Staw ten jest bardzo narażony na uszkodzenia urazowe podczas uprawiania sportu. Kontuzje stawu skokowego należą do najczęściej spotykanych w wielu dyscyplinach sportowych.
Zwichnięcia stawu skokowego
Bardzo często mylone ze skręceniem. Zwichnięcie jest bardzo poważną kontuzją, wiążącą się z dużymi uszkodzeniami wewnątrz stawu. Często występuje razem ze złamaniami kości. Stwierdza się to po uprzednim wykonaniu zdjęć rtg. Zwichnięcie wymaga jak najszybszej repozycji (czyli nastawienia) i unieruchomienia. Podobnie jak w przypadku złamań niekiedy konieczne jest leczenie operacyjne.
Skręcenia stawu skokowego
Najczęstsza kontuzja stawu skokowo-goleniowego. Bardzo często bagatelizowana, co wydłuża okres powrotu do sportu i normalnej aktywności. Mechanizm urazu jest podobny jak w przypadku złamań, ale siła jest zdecydowanie mniejsza. Charakterystycznym objawem dla skręcenia stawu skokowego jest ból i obrzęk w okolicy kostki bocznej. Niekiedy w tej okolicy powstają zasinienia skóry, co sugeruje uszkodzenia więzadłowe.
Skręcenia można podzielić według rozległości uszkodzenia:
Pierwszy stopień: Niewielkie naciągnięcie lub naderwanie więzadeł, brak objawów niestabilności lub nieznacznie wyczuwalne, niewielki ból, obrzęk i ograniczenie ruchomości stawu.
Drugi stopień: Częściowe zerwanie włókien więzadłowych. Niewielka niestabilność. Dodatni objaw szuflady przedniej. Bolesność znacznego stopnia. Wyraźny obrzęk i ograniczenie ruchów.
Trzeci stopień: Całkowite zerwanie włókien więzadłowych. Wyraźnie wyczuwalny objaw szuflady przedniej i objaw podwichania kości skokowej w widełkach piszczelowo-strzałkowych. Bardzo znaczny obrzęk i bolesność.
LECZENIE
Reguła postępowania zachowawczego w świeżych uszkodzeniach daje się wyrazić hasłem:
P – rotection (łuska tylna lub stabilizator)
R – est (odpoczynek)
I – ce (chłodzenie)
C – ompression (opatrunek uciskowo-modelujący)
E – levation (ułożenie przeciobrzękowe)
M – edication (farmakoterapia objawowa)
M – obilisation (jak najwcześniejszy ruch)
W przypadku stłuczeń stawu skokowego bez cech nadwyrężenia więzadeł wystarczy 1-2 dni odpoczynku i można powrócić do aktywności w zakresie bezbólowym.
Skręcenie I stopnia wymagają ograniczenia aktywności 7-10 dni, ustąpienia obrzęku i miejscowej bolesności. Korzystnie działa chłodzenie, leki objawowe, opatrunek modelujący do chwili ustąpienia obrzęku (pelota w kształcie podkowy, ew. stabilizator pneumatyczny). Drenaż limfatyczny, masaż wirowy, fizjoterapia – pozwalają czasem skrócić okres absencji treningowej do 5-6 dni.
Skręcenia II stopnia, wiążące się z częściowym uszkodzeniem więzadeł, wymagają początkowego odciążenia kończyny, stabilizacji w łusce gipsowej, stabilizatorze lub ortezie przez 10-14 dni. Wskazana weryfikacja procesu gojenia w badaniu USG. Intensywna fizjoterapia i leki objawowe przyspieszają powrót do treningu, jednak nie wcześnie jak po 3-4 tygodniach.
Skręcenia III stopnia obejmują całkowite rozerwanie więzadeł kompleksu kostki bocznej a często również więzozrostu piszczelowo-strzałkowego. Wymagają dłuższego unieruchomienia w stabilizatorze (ew. gipsie podudziowym) na ok. 4 tygodnie. Wskazane jest odciążenie kończyny z niewielką stymulacją zakończeń receptorowych podeszwy dotykaniem do podłoża naciskiem równym 10-15 kilogramów. Konieczne monitorowanie procesu gojenia w badaniu USG. Fizjoterapia głownie odbudowująca propriorecepcję, objawowo przeciwzapalnie i przeciwbólowo, taping ochronny, itp. Przed podjęciem aktywności treningowej konieczne ultrasonograficzne potwierdzenie wygojenia uszkodzonych struktur więzadłowych. Wskazana protekcja przy użyciu ortezy lub tapingu do 10 tygodni po urazie.
W przypadku utrzymywania się objawów funkcjonalnej niestabilności stawu wskazane rozważenie kontynuacji programu rehabilitacji do 6 m-cy a następnie rewizja operacyjna i stabilizacja.
W przypadku nieskutecznego leczenia zachowawczego należy wykorzystać sposoby chirurgiczne. Na szczęście odsetek uszkodzeń skrętnych stawu skokowego wymagających w ostateczności interwencji chirurgicznej, z powodu braku poprawy po wyczerpaniu programu reedukacji proprioceptywnej i zwiększenia siły mięśni kontrolujących funkcję stawu, nie przekracza 5% dla przedziału przyśrodkowego oraz 10% dla kompleksu kostki bocznej.
czytaj dalej »
Jeśli odczuwacie Państwo, bądź też zdarza się od czasu do czasu odczuwać ból pleców, ból kręgosłupa, dokucza dyskopatia i chcą się pozbyć powyższych problemów to trafili Państwo w dobre miejsce. Znajdą tu Państwo produkty do leczenia kręgosłupa, rehabilitacji i profilaktyki bólu kręgosłupa, dyskopatii, rwy kulszowej i innych schorzeń.
Każdy dorosły człowiek przynajmniej od czasu do czasu odczuwa bóle kręgosłupa. Dlaczego boli nas kręgosłup? Najczęściej jesteśmy winni sami ponieważ nie dbamy o właściwą postawę podczas stania, chodzenia i siedzenia, w nieprawidłowy sposób dźwigamy ciężary. Większość z nas spędza jedna trzecią swojego życia pracuje siedząc w tej samej pozycji z pochylona głową? To prowadzi do uszkodzenia kręgosłupa szyjnego. Nic dziwnego, że dokuczają nam migreny, bóle barków, drętwienie rąk.
Utrwalana przez całe lata nieprawidłowa postawa może spowodować poważną deformację kręgosłupa. Tak właśnie powstają zwyrodnienia. Odczuwamy je boleśnie. Tym bardziej jeżeli mamy zbyt mało ruchu. Wrażliwość na ból wzrasta także, gdy często i długo jesteśmy pod wpływem stresu.
Bóle krzyża są jednym z najczęściej występujących i najbardziej dokuczliwych rodzajów dolegliwości bólowych związanych z kręgosłupem. Ich przyczyn może być kilka, począwszy od poważnych schorzeń, takich jak nowotwory czy złamania kręgu, po długotrwałe, przewlekłe zmiany zwyrodnieniowe, związane najczęściej z wiekiem i zużywaniem się kręgosłupa.
Chorzy cierpiący na bóle krzyża zgłaszają się do lekarza, oczekując skutecznej pomocy. Nie zawsze można takie dolegliwości całkowicie wyeliminować, ale w większości przypadków daje się im zaradzić lub częściowo zmniejszyć usprawniając normalne funkcjonowanie. Metod jest również kilka, ale aby leczenie było skuteczne, konieczne jest odpowiednie rozpoznanie dolegliwości i określenie, co ją wywołuje.
Bóle kręgosłupa o charakterze mięśniowym albo neurogennym często wymagają leczenia farmakologicznego, a nawet w niektórych wypadkach – operacyjnego. Z kolei bóle przewlekłe, zwyrodnieniowe to głównie rehabilitacja, odpowiednie ćwiczenia i stabilizacja. Należy więc zwiększyć aktywność fizyczną, poprzez ćwiczenia fizyczne wzmacniać mięśnie podtrzymujące kręgosłup, unikać długotrwałego unieruchomienia na krześle czy w fotelu, unikać obciążania stawów, czyli dźwigania ciężarów, unikać stresu, zdrowo się odżywiać i obniżyć masę ciała.
KILKA PROSTYCH RAD JAK OSZCZĘDZAC I DBAC O NASZ KRĘGOSŁUP :
Nauczmy się stać, równomiernie obciążając stopy.
Pamiętajmy o prawidłowej postawie, plecy zawsze powinny być wyprostowane. W widocznych miejscach powieś karteczki z hasłem NP. „WYPROSTU SIĘ”. W ten sposób prostowanie pleców stanie się szybciej dobrym nawykiem J
Siadajmy tak, aby kręgosłup zachował swą fizjologiczną pozycję (kształt litery S).
Jak najczęściej zmieniaj pozycje ciała, unikaj bezruchu. Jeśli siedzisz przez godzinę przy biurku, wstań i przejdź się po pokoju. Gdy długo stałaś – połóż się na chwilę lub usiądź ze stopami uniesionymi ku górze.
Przy czytaniu i oglądaniu telewizji kładź się na brzuchu. W ten sposób wzmacniamy mięśnie pleców, a jednocześnie dajemy wypocząć mięśniom pracującym podczas długiego siedzenia.
Zadbaj o wygodne miejsce do spania. Łóżko nie powinno być zbyt miękkie. Materac położony na twardym stelażu ma być lekko sprężysty, wtedy dopasowuje się do kształtu ciała a kręgosłup przyjmuje właściwą pozycję.
Unikaj też dużych poduszek. Najlepszy będzie jasiek lub specjalny wałek pod głowę.
Wstawaj z łóżka stopniowo. Po nocy, gdy mięśnie jeszcze się nie rozruszały, kręgosłup nie jest w pełni gotowy do swoich zadań. Dlatego przed wstaniem z łóżka trzeba mocno się przeciągnąć. Siadać należy powoli, opierając się mocno na rękach. Nie wolno też zbyt gwałtownie się prostować.
Naucz się właściwie podnosić ciężkie przedmioty. Nigdy nie podnoś ciężaru, pochylając się nad nim. Aby dźwignąć – przykucnij, a potem wstawaj z wyprostowanym kręgosłupem.
Noś odpowiednie obuwie. Podeszwy powinny być dosyć grube i miękkie – amortyzują wówczas wstrząsy, jakie znosi kręgosłup. Nie kupuj obuwia zbyt dużego – przytrzymujesz je wtedy palcami, co sprawia, że chód jest mniej elastyczny i kręgosłup jest dodatkowo obciążony. Wysokie obcasy – tylko na wielkie wyjście!
Zakupy noś w obu rękach. Postaraj się rozłożyć ciężar równomiernie.
Bierz odprężające kąpiele. Bardzo dobrze działają kąpiele solankowe. W domowych warunkach możemy kupić sól ciechocińską (szlam i ług). Bardzo dobrze działa również rozmaryn i lawenda – sprzyjają rozkurczeniu i odprężeniu mięśni. Do wanny pełnej wody wlać można zarówno napar z tych ziół (łyżka zalana na kwadrans szklanką wrzątku), jak również olejek eteryczny (10-15 kropli). Bolące miejsca można wymasować szczotką do mycia pleców lub szorstką rękawicą. Krążenie krwi pobudza też prysznic. Łatwiej dzięki temu odprężyć się i usunąć bóle napięciowe.
W razie bólu nie kładź się płasko. W pozycji leżącej dolegliwości jeszcze bardziej się nasilają. Lepiej wówczas usiąść z wyprostowanymi plecami na stosunkowo twardym krześle lub ułożyć się w pozycji krzesełkowej (górna partia ciała na podłodze lub materacu, nogi na taborecie lub wałkach).
Chodź na długie spacery. Podczas chodzenia pracuje wiele mięśni grzbietu. Ruch wpływa na ich wzmocnienie, a jednocześnie łagodzi ból. Ponieważ w przypadku walki z bólami pleców podstawą sukcesu jest systematyczność, istotne jest, by na spacer chodzić co dzień.
Regularnie wykonuj ćwiczenia wzmacniające mięśnie szyi i barków oraz mięśnie pleców i brzucha.
Regularnie korzystajmy z pomocy fachowców, specjalistów medycyny manualnej, masażysty czy kręgarza. Seria prawidłowo wykonanych zabiegów pozwoli nam zapomnieć o kręgosłupie na dłuższy czas.
W NASZYM SALONIE ZNAJDZIECIE PAŃSTWO POMOCNY W LECZENIU BÓLU KREGOSŁUPA I FUNKCJONOWANIU W ŻYCIU CODZIENNYM SPRZET REHABILITACYJNY I ORTOPEDYCZNY :
Poduszka rehabilitacyjna z pamięcią ułożenia
Poduszka lędźwiowa na fotel
Półwałek rehabilitacyjny
Poduszka rehabilitacyjna do siedzenia i ćwiczeń
Piłka rehabilitacyjna
Prostotrzymacz
Pasy lędźwiowo-krzyżowe stabilizujące i odciążające kręgosłup
Kołnierz ortopedyczny
czytaj dalej »
